Köpeğimizi Besledik

                Bütün çocuklar gibi İpek de hayvanları çok seviyor ve görünce yaklaşmak, dokunmak istiyor. Hayvanlar da çocukları seviyor aslında. Ancak bazı yetişkinler tarafından yanlış yönlendiren çocukların, hayvanlardan korkması neticesinde, tıpkı hayvanların kendilerini koruma içgüdüleriyle hareket etmeleri gibi , çocuklar da belki aynı sebepten hayvanlara karşı sert bir tavırla yaklaşabiliyor. Bazıları taş atmaya, canını yakmaya bile yelteniyor. Bu sebeple hayvanlar da çocuklardan korkup kaçıyor. Bunun suçunun da yetişkinlerde olduğunu düşünüyorum. "Gitme yanına yer seni", ya da " Pis, kötü " diye adlandırdığı hayvana çocuk nasıl baksın ki?
               İpek ile parka gidince bazen kuşları besliyoruz, sahibi olan köpeklere yaklaşıp seviyoruz, sokaktakilere sakince yaklaşıp uyuyorsa rahatsız etmiyoruz. Hayvanlara da saygı duyulması gerektiği bilincini vermeye çalışıyorum.
              Ben de, hayvanları besleme isteğinden yola çıkarak, daha önce bir çok blogta gördüğüm, aynı zamanda bir montessori etkinliği olarak motor gelişimi, el ve göz koordinasyonu ve konsantrasyon kazanımını sağlayan  hayvan beslemece oyununu hazırladım.
             Bize gerekli olan malzeme yine bende bolca bulunan bir kutu, ona uygun bir resim ve yem olarak kutuya atacağımız küçük nesnelerdi. Bulduğum kutuyu önce kaplayıp sonra da uygun resmi bulup yapıştırdım.

                                     

Yemek olarak da pon ponlar ve fındıklar işimi gördü.

İpek'in görünce hoşuna gitmemesi mümkün mü?

Köpeği yedirirken onu konuşturmayı da ihmal etmedi

Sesini garip bir şekilde değiştirerek(çok güldüm yaa) "açım ben yemek ver" diyordu köpek

Çocukların hayal gücüne, oyun yaratıcılığına hayran oluyor insan. Hepsi gülsün oynasın. Herkese gülücüklerin eksik olmadığı günler dilerim...

• Tweet
• Paylaş
• Paylaş
• Paylaş
• Paylaş